Peygamber Efendimizin (s.a.v) insanlara İslam’ı tebliği ile Kur’an-ı Kerim’in indirilişi gibi çocukların da eğitimi ve terbiyesinin de yaklaşık 23 yıl gibi süreçte devam edecektir. Çocukların gelişimleri ergenlik dönemi sonuna kadar devam etmektedir. Ergenlik dönemi sonu dediğimiz 20-21 yaşlarına kadar çocuklar, fiziksel ve zihinsel olarak gelişip büyüdüklerine göre eğitimleri de bu yaşlara kadar devam etmektedir. 
Bu zaman zarfı içinde Peygamber Efendimizin (s.a.v) insanlara tebliğinde uyguladığı metodu, anne babalar da çocuklarını yetiştirirken uygularlarsa çocuk eğitiminde başarılı olurlar. Bunun için anne babalar çocukları yetiştirirken ve eğitirken Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in ümmetine karşı dürüstlüğü ve ahlakı ile örnek olduğu gibi anne babaların da çocuklarına model olabilecek şekilde ahlak sahibi olmaları gerekir.
Dürüstlük ve ahlak konusunda çocuklarına uygun model olan anne babalar; çocuklarıyla iletişimin devamını sağladığı gibi davranışsal olarak da onlara model olabilecektir. Bunun sonucunda da uzun uzun nasihat etme yerine çocuklara uygun şekilde model olacaklardır. Anne babalarının ahlakını ve davranışlarını seven ve model alan bu çocuklar, yeri geldiği zaman da anne babaların tecrübelerinden faydalanmak için onların nasihatlerine başvuracaklardır.
Anne babaların da Cenabı Hakk’ın peygamberler aracılığıyla insanları eğittiği şekilde çocuklarını eğitip yetiştirmesi gerekir. Çocuklara karşı, nasıl olunması isteniyorsa ve onları ileride nasıl görmek isteniyorsa o şekilde model olunmalıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.v) ümmetine nasıl örnek oldu ise anne babaların da çocuklarına iyi evlat ve başarılı çocuk yetiştirme adına iyi bir model olmaları gerekir.
Sonuç olarak Peygamber Efendimizin (s.a.v) ümmetine uyguladığı yöntemi anne babaların da başarılı olmak adına çocuklarına uygulamaları gerekir. Bu amaçla söz ve davranışlar arasında tutarlı, süreçte kararlı ve model olma konusunda uygun olunmalıdır.
Bu amaçla;
1. Çocuklar sevdikleri kişileri örnek aldıkları için anne babalar; önce işe çocuklarına kendilerini sevdirmekle başlamalı. 
2. Çocuklara uzun uzun nasihat etme yerine onlara en güzel şekilde örnek olunmalı.
3. Çocukların anne babalarının sözlerinden daha çok davranışlarını dikkate aldıkları unutulmamalı.
4. Anne babalar, çocukları kendine benzetmeye çalışmak yerine çocukların kendi kişiliklerini geliştirmeleri konusunda onlara gereken desteği vermeli.
5. Çocuklara eğitim ve terbiye verilirken çocukların yetenek ve kapasiteleri, gelişim dönemleri göz önünde bulundurulmalı.
6. Çocuklara verilecek nasihatler yerinde, zamanında ve özlü bir şekilde olmalı.
7. Çocuklara yapılacak nasihatler, bağırıp çağırmadan ve uygun bir dille yapılmalı.
8. Çocukların, kendileri için uygun örnek alabilecekleri ortamlara katılmaları teşvik edilmeli.
9. Çocukların olumlu davranışları her zaman desteklenmeli.
10. Çocukları yetiştirirken çocuğa beddua etmekten kaçınmalı ve çocuklar için
 hayır dualar etmeli.